'DIE BLYE BOODSKAP VAN JESUS CHRISTUS'

Sint Jakobus (die Meerdere genoem) was een van Jesus se eerste Apostels. Soos al die Apostels, vier die Kerk met dankbaarheid sy unieke rol in God se Verlossingsplan. Die Apostels het nie net die Here se sending in hulle eie tyd voortgesit nie, maar deur hulle apostoliese amp aan ander oor te dra, het hulle verseker dat die amp wat aan hulle toevertrou is, deur die eeue heen sal voortbestaan totdat die Here se wederkoms (Luk. 6:48-49, Mt. 28:18-20, 1 Kor. 3:11, Ef. 2:19-20, Op. 21:14).

Terwyl die normale gebruik is om 'n heilige se geboorte in heerlikheid (die dag van afsterwe), wat vermoedelik 25 Maart in Jakobus se geval is, te vier, vier die Kerk die fees van Sint Jakobus die Meerdere, egter op 25 Julie. Gedurende die Middeleeue het Santiago de Compostela in Galicië (Noordwes Spanje) 'n pelgrims bestemming vir die hele Europa geword, aangesien die relieke van die apostel daar gehou word en op 25 Julie uitgebring word vir verering. Teen die 10de eeu is hierdie datum ook die datum wat deur die Kerk in Rome aangeneem is. 

St. Jakobus was 'n visserman wat saam met sy broer Johannes in hul pa Sebedéüs se besigheid gewerk het. Saam was hulle een van die eerste dissipels van Jesus (Mt. 4:21-22). Hierdie Jakobus word onderskei van die apostel Jakobus die  Mindere, hetsy vanweë sy groter gestalte of sy groter ouderdom. Jakobus die Meerdere is ook een van die drie Apostels wat saam met Petrus en Johannes deur die Here by ten minste drie geleenthede genooi is om saam met Hom eenkant toe te gaan – die opwekking uit die dood van Jaïrus se dogter (Mk. 5:33ff; Luk. 8:49ff), die Verheerliking op die berg Tabor (Mt. 17:1; Mk. 9:2ff; Luk. 9:28ff) en ook in die tuin van Getsemané na die Laaste Avondmaal (Mt. 26:33ff; Mk. 14:32ff). 

Alhoewel ons min inligting oor die vroeë lewe van Sint Jakobus beskikbaar het weet ons dat hy die broer van Johannes, die geliefde dissipel was en waarskynlik die oudste van die twee was. Dit lyk asof sy ouers vermoënde mense was, soos blyk uit die volgende feite: Sebedéüs was 'n visserman van die See van Galilea, wat waarskynlik in of naby Betsaïda gewoon het (Joh. 1:44), miskien in Kapernaüm, wat aan die oewer van die meer geleë is; en hy het 'n paar bootsmanne of huurmanne as sy gewone bediendes in diens gehad (Markus, 1, 20).

Jakobus is die Griekse vorm van die naam van die Patriarg Jakob, in Hebreeus Ya'aqob, en in Latyn Iacob of Iacobus. In Spaans word die naam van die heilige weergegee as Santiago, 'n naam wat gegee word aan die heiligdom in Galicië waar sy relieke bewaar word en 'n voornaam vir seuns.

Hulle is "seuns van die donder"  (Boanérges) genoem (Mk. 3:17), hetsy weens hulle temperament, die heftigheid van hulle prediking, of albei, is nie duidelik nie. 

Die naam van Sebedéüs, die vader van St. Jakobus en St. Johannes, word vertaal as "gawe van God".

Sint Jakobus die Meerdere was 'n getuie van Jesus se Verheerliking. Jesus het die drie apostels – Petrus, Jakobus en Johannes – by hom op die bergtop gehad toe sy liggaam verheerlik is. Moses en Elia het by Hom aangesluit, en saam met Hom in heerlikheid verskyn.

Volgens die Heilige Skrif was Sint Jakobus getuie van die genesing van Petrus se skoonmoeder en die opwekking van Jaïrus se dogter uit die dood, onder andere wonderwerke. Daar bestaan ook vele verhale en legendes oor groot wonderwerke wat aan St. Jakobus toegeskryf word, insluitend die opwekking van dooies - 'n wondergawe wat nie onbekend is in die lewens van die heiliges nie, soos Jesus self belowe het (Jn. 14:12)

Buiten Judea het Sint Jakobus in die streek wat Portugal en Spanje sou word, aan evangeliseer. Ontmoedig deur sy aanvanklike gebrek aan sukses, was die apostel gereed om die missie te laat vaar toe die Moeder van die Here aan hom verskyn het naby wat die stad Zaragoza sou word, en hom aangemoedig het om nie op te gee nie. Die mense van die skiereiland sou inderdaad tot bekering kom en self die Westelike Halfrond evangeliseer. Hierdie gebeurtenis het plaasgevind in 40 nC, toe Onse Liewe Vrou nog geleef het.

Sint Jakobus die Meerdere nadat hy die Blye Boodskap in Spanje verkondig het, het na Judea teruggekeer en weer begin om die Evangelie aan die Jode te verkondig. Uiteindelik is hy gearresteer en doodgemaak op bevel van koning Herodes, in ongeveer 44 nC. Sy liggaam is wonderbaarlik verplaas na Iria Flavia in die noordweste van Spanje, en later na Compostela, en sou uiteindelik in die katedraal van Santiago de Compostela ter ruste geplaas word. Hier het sy oorskot gedurende die Middeleeue die bestemming van pelgrims van regoor Europa geword en aanleiding gegee tot die Weg van St. Jakobus (Camino de Compostela).

Baie pelgrims, uit alle vlakke van die samelewing, uit alle streke van die wêreld, en selfs ander gelowe, of geen geloof nie, neem deel aan die Camino, of Weg, van St. Jacobus. Hulle doen dit om beide godsdienstige en nie-godsdienstige redes. Selfs al het hulle geen spesifieke doel om die Camino te stap nie, is daar 'n gevoel van gebed en dankbaarheid verbonde aan die pelgrimstog. 

Een siening hou dat die Camino oral in Europa begin: Histories het pelgrims langs goed getrapte pelgrimspaaie wat begin in Brittanje, die Benelux lande, Pole, Duitsland, Oostenryk, Switserland en Italië, sowel as Portugal en die suide van Spanje, die reis aangepak. 

Maar die Camino self begin eintlik eers waar pelgrims die noorde van Spanje binnekom en dan op roetes gemerk deur Camino-tekens van die Pireneë na Galicië tot by die heiligdom in Compostela beweeg.

St. Jakobus, die Meerderes is die beskermheilige van Spanje, Galicië, Nicaragua, Guatemala, Seattle (wie se katedraal na hom vernoem is), veeartse en aptekers.